Osteopathie is een geneeswijze, die eind vorige eeuw door de Amerikaan Dr. A.T. STILL ontdekt werd. Zijn uitspraak “De structuur bepaalt zijn functie en de functie vormt de structuur” is één van de grondslagen van de hedendaagse osteopathie. De principes van de osteopathie zijn gebaseerd op de logica van de toegepaste kennis van anatomie, fysiologie en pathologie. Het woord ‘Osteopathie’ suggereert een ‘ziekte’ aan de botten, maar laat zich toch het best vertalen als: “Het bewerkstelligen van functieherstel van het organisme via het skelet” Osteopathie is een behandelingsvorm, die er naar streeft om het verloren evenwicht in het lichaam te herstellen. Dit evenwicht kan verstoord zijn door bijvoorbeeld : • een val, verstuiking of ander trauma; • een ruiter, die het paard eenzijdig rijdt; • een paard dat te jong overvraagd werd naargelang zijn kunnen; • verkramping als gevolg van angst, een slechte vroegere ervaring; Men zoekt naar voelbare bewegingsbeperkingen in het pariëtale systeem, dwz. de rug, de hals en de benen, waarbij deze beperkingen op zichzelf kunnen staan of kunnen wijzen op ketenproblemen. Een osteopaat streeft er naar dat alle onderdelen van een keten op zichzelf weer kunnen bewegen. Het paard is dan los, dat wil zeggen vrij van blokkades. Door spieren te laten ontspannen, een gewricht vrij te maken of een wervel te manipuleren, gerealiseerd door manuele technieken, wordt het paardenlichaam weer in staat gesteld zijn evenwicht te herwinnen en zo zichzelf te genezen. Veel voorkomende problemen, waarbij een osteopathische benadering een oplossing kan bieden, zijn: • Het paard wil niet inbuigen, heeft moeite met nageven en het rijden van overgangen; • Het paard tracht te bijten of te slaan bij opleggen danwel aansingelen van het zadel; • Het paard gebruikt zijn rug niet op de sprong of springt weg nadien; • Het paard vertoont veel verzet tijdens het rijden, zoals staken, steigeren en/of bokken; • Het paard heeft moeite met zijn dressuuroefeningen; • Het paard reageert agressief bij aanraking, laat zich niet poetsen of heeft moeite met het geven van voetjes Een groot voordeel van een osteopathische behandeling is dat men een paard beter kan laten presteren, zonder gevaar bij een eventuele dopingcontrole. Er worden immers geen ‘verboden middelen’ aan het lichaam toegevoegd, de afstelling wordt alleen verbeterd en een betere afstelling geeft meer rendement. Een van de problemen waar osteopaten tegen aan lopen is dat de impact van een behandeling door een eigenaar soms wordt onderschat. Niet altijd is alles direct volledig los, dan is na ongeveer een maand een volgende behandeling nodig. Soms moeten meerdere beperkingen tegelijk weer in gang gezet worden en dat kost nou eenmaal tijd. In overleg wordt een specifiek advies opgesteld, waarbij het individuele paard zoveel mogelijk de kans krijgt geleidelijk nieuwe bewegingsmogelijkheden in een betere werkhouding om te zetten.