Inleiding
Tandsteen is de benaming voor de bruine aanslag, die we op het gebit van onze huisdieren kunnen aantreffen. Het ontstaat langzaam en bestaat uit resten voedsel, neergeslagen zouten uit het speeksel en afgestorven bacteriën.
Voor de omgeving is het meest opvallende verschijnsel een onfrisse adem
en een vies gebit. Tandsteen is verantwoordelijk voor het allergrootste deel van de gebitsproblemen. Zowel honden als katten kunnen er last van hebben.
Cariës, oftewel tandbederf, wat uiteindelijk kan leiden tot gaatjes, zoals bij de mens, komt nauwelijks voor.
Gevolgen
Tandsteen vormt zich op het glazuur van het gebit, vooral op de overgang van tand naar tandvlees. Het werkt zich als een wig onder het tandvlees, waardoor dit ontstoken raakt en het tandvlees zich terugtrekt (pocketvorming). Hierdoor komen uiteindelijk de wortels van tanden en kiezen bloot te liggen met als gevolg dat het gebit los komt te zitten. Een bijkomend probleem van deze ontsteking, is dat uw dier onaangenaam gaat ruiken uit de bek.
Ondanks deze narigheid hebben honden meestal weinig problemen met kauwen, tenzij ook de grote scheurkiezen aangetast zijn. Soms kunnen bacteriën uit een ontstoken mond het lichaam binnendringen en via de bloedbaan elders klachten geven. Berucht hierbij zijn de tussenwervelschijf-, nier- en hartklep-ontstekingen.
Diagnose
Het is niet moeilijk om vast te stellen of uw dier last heeft van tandsteen. Ernstige gevallen verraden zich bijna altijd door een zeer slechte adem. Het is dus zaak het gebit van uw dier regelmatig aan een inspectie te onderwerpen. Let hierbij vooral op de hoektanden en de grote kiezen helemaal achterin de mondholte. Hier zit het eerste en het meeste tandsteen. U herkent dit als een bruine aanslag op het betreffende element.
Behandeling
De enige manier van behandelen bestaat uit het verwijderen van het tandsteen. Bij onze huisdieren moet dit doorgaans onder algehele narcose gebeuren, aangezien het anders niet goed mogelijk is om, vooral achterin, het gebit goed te reinigen. Bij ernstige gevallen wordt meestal een antibiotica-kuur voorgeschreven om de ontsteking van het tandvlees te genezen. Het reinigen en polijsten van het gebit gebeurt met hetzelfde instrumentarium als bij de tandarts, echter een fluoride-gebitje is in dit geval niet nodig!!
Als alle tanden en kiezen goed schoon zijn, wordt het gebit verder
nauwkeurig gecontroleerd op de aanwezigheid van andere problemen, zoals gebroken en/of loszittende elementen. Deze worden natuurlijk direct verwijderd. Eventuele gaatjes kunnen worden gevuld, maar daarvoor moet u bij een tandheelkundig specialist zijn.
Voorkómen
Voorkómen is natuurlijk altijd beter dan genezen!! Om de vorming van tandsteen zoveel mogelijk tegen te gaan, is de juiste voeding heel erg belangrijk. Hoe zachter het voedsel is (bijv. dinner's of blikvoer), des te gemakkelijker uw hond tandsteen krijgt. Harde brokken hebben de voorkeur boven zacht voer, dit dwingt uw hond tot kauwen, wat het gebit in conditie houdt. Ook regelmatig een kluif of kauwbot als beloning is een goede manier om het kauwproces te stimuleren. Daarnaast kunt u proberen om de tanden van uw hond te poetsen. De meestal dieren laten dit, na enig oefenen, goed toe. Er zijn hiervoor speciale honden-tandpasta's en tandenborstels in de handel, maar met een kindertanden-borstel komt u al een heel eind. Let op, gebruik NOOIT tandpasta voor mensen bij uw hond. Dit bevat fluoride en vaak ook xylitol, wat uiterst giftig is voor uw hond. Wanneer u uw huisdier als pup al aan het tandenpoetsen laat wennen, dan heeft u later minder problemen. Normaal gesproken is het voldoende als u twee tot vier maal per week het gebit van uw hond verzorgt.
De floskluif is een soort bot gemaakt van touw, waar uw hond spelenderwijs zijn gebit mee poetst. De meeste honden zijn hier dol op!
Ziet u, ondanks alle voorzorgsmaatregelen, toch tandsteen verschijnen, neem dan contact op met Sweenslag Dierenkliniek.